De lancering van Nate Regier zijn nieuwste boek heeft geleid tot meer aandacht voor Compassionate Accountability®. Het is geweldig om te zien dat het boek zo goed verkoopt en inmiddels al twee prijzen gewonnen heeft. Hoewel het boek relatief nieuw is, is het concept niet nieuw. Het idee van Compassionate Accountability is tien jaar geleden geïntroduceerd. 

Compassionate Accountability werd al eerder besproken in het Conflict Without Casualties: A Field Guide for Leading with Compassionate Accountability. Hierin beschreef Nate OVSO, als methode voor positief conflicthantering waarbij we compassie en verantwoordelijkheid combineren.

Hoe OVSO toe te passen tijdens conflicten

Compassie versus verantwoordelijkheid: Een kunstmatige tweedeling

De meeste leidinggevenden waar wij mee werken, geloven dat compassie en verantwoordelijkheid op gespannen voet staan en elkaar tegenwerken. Zo horen we regelmatig uitspraken als:

• “Je kunt niet tegelijkertijd iemands vriend zijn en ook iemands baas zijn.”
• “Wanneer ik me kwetsbaar opstel kunnen mensen daar misbruik van maken.”
• “Soms moet je laten zien wie echt de baas is.”

Als gevolg hiervan denkt men vaak dat beide toepassen geen optie is, of dat je in bepaalde situaties moet kiezen voor het een of het ander. Deze kunstmatige tweedeling creëert een onmogelijke situatie waarin we gedwongen worden een “noodzakelijk kwaad” te begaan door te kiezen voor het een of het ander. Het verhindert ons ook om een derde weg te overwegen laat staan te bewandelen.

Compassie zonder verantwoordelijkheid brengt je nergens. Verantwoordelijkheid zonder compassie maakt dat je vervreemdt. Het combineren van beide is essentieel voor goed leiderschap. Laten we hier samen eens bij stil staan:

Compassie zonder verantwoordelijkheid

• Je gelooft dat luisteren, consensus en empathie tonen voldoende motiveren.
• Je vermijdt direct vragen om dingen.
• Je ziet anderen confronteren bij negatief gedrag als onvriendelijk, gemeen en te direct.

Gemeenschappelijke gedachten die we hierbij herkennen zijn bijvoorbeeld: “Wees aardig,” “Kwets anderen niet,” “Verplaats je eens in haar schoenen.”

Resultaat: slechte opvolging en weinig vertrouwen dat doelen worden bereikt. Leidinggevenden worden aardig gevonden, maar doorgaans niet gerespecteerd. Overeenstemming zonder toewijding.

Hierdoor creëer je een cultuur van vermijden. 

Verantwoordelijkheid zonder compassie

• Je gelooft dat regels, consequenties en verwachtingen voldoende motiveren.
• Je vermijdt oprecht luisteren.
• Je ziet empathie als een teken van zwakte.

Gemeenschappelijke gedachten zijn bijvoorbeeld: “Falen is geen optie,” “Hoge verwachtingen zijn noodzakelijk,” “Soms moet je laten zien wie de baas is.”

Hierdoor promoot je een laag moraal en weinig vertrouwen. Leiders worden gevreesd, maar niet gerespecteerd. Naleving zonder loyaliteit.

Compassievolle verantwoordelijkheid: Zowel-Als doorbraak

Compassievolle verantwoordelijkheid draait om het opbouwen van sterke relaties terwijl je resultaten behaalt. Geen compromissen. Deze zowel-als doorbraak wordt mogelijk wanneer je erkent dat compassie betekent “samen struggelen” voor een betere toekomst. Het betekent niet alleen aardig zijn of empathie tonen. Compassie omvat verantwoordelijkheid voor gevoelens, gedachten en gedrag. Je kunt geen compassie beoefenen zonder verantwoordelijkheid.

Compassievolle verantwoordelijkheid vereist drie fundamentele vaardigheden:

• Openheid voor eigen en andermans gevoelens, behoeften en wensen – valideer emoties zonder mee te jammeren of te bagatelliseren.
• Vindingrijkheid bij probleemoplossing – onderzoek mogelijkheden zonder de verantwoordelijkheid over te nemen. Wees een klankbord in plaats van een oplossingenbord.
• Standvastigheid bij afspraken, doelen en grenzen – zonder bedreigingen, ultimatums of impliciete verwachtingen.

De actie zit in de interactie

Compassievolle verantwoordelijkheid klinkt goed in theorie, maar daden spreken luider dan woorden. Wij worden regelmatig verrast door organisaties die compassie en verantwoordelijkheid prediken, maar niet weten hoe ze dit in echte gesprekken kunnen implementeren. Ze zeggen dat het veilig is om vrijuit te spreken, maar vermijden conflict omdat ze niet ‘gemeen’ willen zijn. Ze prediken inclusiviteit, maar weten niet hoe ze echte gesprekken over kwetsbaarheid moeten voeren.

Wat is jouw ervaring? Heb jij moeite om in jouw organisatie de daad bij het woord te voegen?

Veel leidinggevenden erkennen de kloof, maar weten niet hoe ze compassievolle verantwoordelijkheid moeten toepassen wanneer het er echt toe doet. “Zeg gewoon wat ik moet zeggen,” is een smeekbede die we vaak horen.

Daarom focussen wij ons gericht op het bieden van praktische kaders en strategieën voor het implementeren van compassievolle verantwoordelijkheid in elke interactie. Met de compassiecyclus als “motor”. Het combineren van openheid, vindingrijkheid en standvastigheid op specifieke manieren helpt mensen moeilijke gesprekken te voeren en in uitdagende situaties te navigeren.

Elke vaardigheid in de compassiecyclus kent waarneembare gedragsstrategieën die je kunt leren. De compassiecyclus heeft regels en principes die, wanneer we ze volgen, tot positieve resultaten leiden en, wanneer we ze overtreden, tot drama.

Hoe herken en stop je drama op de werkvloer?

Compassievolle verantwoordelijkheid is een zeldzame combinatie. Het goede nieuws is dat iedereen het kan leren en zich kan bevrijden van de kunstmatige tweedeling dat je moet kiezen voor het een of het ander.

Wil jij deze blijvende mindset shift ervaren? Bekijk dan gerust onze mogelijkheden via onze website of neem contact op met ons op. We vertellen je er graag meer over.

Compassievolle groet,

Monique Bruil

Master Trainer Compassionate Accountability®