Verlang jij binnen je organisatie een betere opvolging en focus op prioriteiten? Geef je veel om je mensen en wil je sterkere relaties opbouwen? Compassie is een cruciaal onderdeel voor het opbouwen van veilige en inclusieve werkculturen.

Mensen verantwoordelijk houden of relaties opbouwen? Waarvoor kies jij?

Als het erop aankomt en er staat veel op het spel, wat kies je dan: verantwoording afleggen of toon je compassie? Iedereen heeft een standaard; wat is jouw standaard?

Het probleem is dat compassie zonder verantwoording je nergens brengt. Leiders kunnen niet een weg banen naar een goed presterende werkomgeving. Daar staat tegenover dat verantwoording afleggen zonder compassie leidt tot vervreemding. We kunnen als leiders niet vertrouwen op angst en intimidatie als motivatietactieken.

Leiders die compassie tonen zonder verantwoordelijkheid te nemen:

• Geloven dat empathie en steun genoeg zijn.
• Vermijden moeilijke gesprekken.
• Compromitteren hun eigen grenzen.
• Voeren geen juiste consequenties uit.
• Leven volgens motto’s als “Wees aardig”, “Kwets andermans gevoelens niet”, “Verhef je stem niet”.
• Zorgen voor consensus maar niet voor commitment.
• Creëeren een team met een slechte follow-up.
• Ervaren problemen die nooit worden opgelost.
• Worden aardig gevonden maar niet gerespecteerd.

Leiders die hun verantwoordelijkheid nemen zonder compassie te tonen:

• Denken dat regels en consequenties genoeg zijn.
• Gebruiken bedreigingen en passief-agressieve tactieken.
• Hebben alle antwoorden.
• Leven volgens motto’s als “Falen is geen optie”, “Toon geen zwakte” of “Doe het omdat ik het zeg”.
• Krijgen naleving, maar geen loyaliteit.
• Hebben teams met weinig vertrouwen die tegen elkaar strijden.
• Worden gevreesd maar niet gerespecteerd.

Het ene boven het andere kiezen veroorzaakt drama. Hoeveel kost drama jou en jullie organisatie? Probeer de gratis Drama Calculator en ontvang nuttige tips om dingen te veranderen.

Wat verwacht medewerkers van leiders?

Leiders kunnen niet langer kiezen tussen compassie en verantwoordelijkheid. De huidige generatie verwacht een optimale inzet van beide vaardigheden.

Onderzoek naar werknemersbetrokkenheid en personeelsbehoud toont aan dat millennials en Gen-Zers verschillende wensen en behoeften hebben. De tabel hieronder, vat het verschil samen tussen het oude leiderschapsparadigma en wat de nieuwe generatie wil en nodig heeft.

Wanneer je de aandachtsgebieden aan de linkerkant leest, zie je dat ze bijna allemaal gericht zijn op verantwoordelijkheid. Slechts één neigt naar compassie; tevredenheid. Geen van hen legt beide vast. Kijk nu naar de lijst aan de rechterkant. Elk van deze wensen en behoeften vereist een mix van compassie en verantwoordelijkheid.

Drie stappen om mensen verantwoordelijk te houden met compassie

De enige manier om het dilemma verantwoording afleggen versus compassie met elkaar te verzoenen, is door te erkennen dat ze niet met elkaar in strijd zijn. Compassie betekent in het Latijns “samen vechten” betekent. Compassie betekent met anderen meelopen door de strijd, door het conflict, door de pijn.

Verantwoordelijkheid nemen is niet iets wat we aan anderen doen, het is iets wat we MET anderen doen. Compassie omvat verantwoordelijkheid nemen.

Mensen verantwoordelijk houden met compassie wordt mogelijk als we een geëvolueerde definitie van compassie omarmen.

Compassie is de praktijk van het laten zien dat mensen waardevol, competent en verantwoordelijk zijn in elke interactie.

Hoe ziet dit eruit in dagelijkse interacties?

1. Behandel mensen als waardevol

Mensen zijn onvoorwaardelijk waardevol. Iedereen verdient het om gewaardeerd te worden om wie hij of zij is, zonder verplichtingen.

• Valideer ervaringen: Luister naar je mensen, luister naar hun zorgen en oordeel niet over hun ervaringen of gevoelens. Werknemers willen zich gehoord en begrepen voelen.
• Stel je kwetsbaar op: Deel je vreugde en angsten. Laat mensen weten hoe het echt met je gaat. Het maakt je niet zwak, het maakt je menselijk.
• Scheid de persoon van gedrag: Iemand waarderen om wie hij is, betekent niet dat je het gedrag op zijn beloop laat. Maar het betekent wel dat je waardigheid en respect in stand houdt, zelfs tijdens moeilijke gesprekken over prestaties en resultaten.

2. Behandel mensen als competent (bekwaam)

Iedereen kan deel uitmaken van de oplossing. Onze unieke kwaliteiten, vaardigheden en ervaringen verdienen erkenning en we verdienen de kans om bij te dragen, te leren en te groeien in een samenwerkingsomgeving.

• Probeer eerst te begrijpen: Praat minder, luister meer, word nieuwsgierig.
• Nodig mensen uit om deel uit te maken van de oplossing: Niets nodigt meer uit tot eigenaarschap dan er vanaf de basis bij betrokken te worden.
• Maak van mislukkingen leermomenten: Creëer een veilige ruimte waar mensen kunnen experimenteren, falen, leren en groeien.

3. Behandel mensen als verantwoordelijken

Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen gedachten, gevoelens en daden. Ongeacht wat er eerder is gebeurd, zijn we allemaal 100 procent verantwoordelijk voor wat we daarna doen. Niet meer, niet minder.

• Respecteer grenzen: Stop met overmatig denken, voelen en doen voor anderen. U legt verantwoording af aan uw mensen, maar zij zijn verantwoordelijk voor hun gedrag.
• Vraag anderen om een stapje verder te gaan: Het is oké om hoge eisen te stellen en om toezeggingen te vragen zonder angst of intimidatie.
• Stel prioriteiten en focus: Houd de leidende principes van uw organisatie in het oog. Laat je niet afleiden door machtsstrijden en raakvlakken.

Voorbeelden van mensen verantwoordelijk houden met compassie:

Kijk eens of je kunt identificeren waar waarde, competentie en verantwoordelijkheid worden gehandhaafd in onderstaande uitspraken.

“Bedankt dat je je struggeling met me deelt. Wat voor soort steun zou voor jou het meest nuttig zijn? De deadline van vrijdag halen is niet onderhandelbaar.”

“Ik voelde me eerder in verlegenheid gebracht en boos toen je ons persoonlijke gesprek met de cliënt deelde. In mijn ogen ondermijnde het onze professionaliteit. Wil je in de toekomst alsjeblieft geen persoonlijke dingen meer delen zonder mijn toestemming?”

“Ik snap het. Gesprekken via achterkamertjes kunnen frustrerend zijn. Ik ben bereid om je te coachen over hoe je dit met je collega kunt bespreken, maar ik zal het niet voor je doen. Het is jouw verantwoordelijkheid om deze conflicten direct en professioneel op te lossen.”

Hoe zou je dit kader kunnen gebruiken om te praten over moeilijke onderwerpen, zoals sociale rechtvaardigheid of diversiteit?

Compassievolle verantwoordelijkheid (#CompassionateAccountability) is het proces van verbindingen aangaan en tegelijkertijd resultaten behalen. Geen compromissen.

Als leiders elke interactie ingaan met de houding en intentie om waarde, competentie en verantwoordelijkheid te bevestigen, kunnen ze mensen verantwoordelijk houden en tegelijkertijd sterkere en meer vertrouwensvolle relaties opbouwen.

Compassievolle Groet,

Monique Bruil

Master Trainer & Coach / The Compassion Academy